Zawartość
Główne choroby związane z Streptococcus pyogenes to stany zapalne gardła, takie jak zapalenie migdałków i zapalenie gardła, które nieleczone prawidłowo mogą sprzyjać rozprzestrzenianiu się bakterii na inne części ciała, co może prowadzić do pojawienia się poważniejszych chorób, takich jak gorączka reumatyczna i Na przykład szok toksyczny.
Objawy infekcji różnią się w zależności od miejsca, w którym obecna jest bakteria, przy czym głównie objawy skórne obejmują na przykład gardło. Zwykle do leczenia stosuje się antybiotyki iw zależności od sytuacji konieczne może być wykonanie niewielkiego zabiegu chirurgicznego, jak przy zapaleniu migdałków spowodowanym Streptococcus pyogenes.
O Streptococcus pyogeneslub S. pyogenesto bakteria Gram-dodatnia, która występuje naturalnie u ludzi, zwłaszcza w jamie ustnej, gardle i układzie oddechowym, nie powodując żadnych oznak ani objawów. Jednak ze względu na swoje położenie może być łatwo przenoszony z człowieka na człowieka poprzez dzielenie się sztućcami, wydzielinami lub np. Kichanie i kaszel, co ułatwia zachorowanie. Dowiedz się więcej o Paciorkowiec.
1. Zapalenie gardła
Bakteryjne zapalenie gardła to zapalenie gardła wywołane przez bakterie z rodzaju Paciorkowiecgłównie Streptococcus pyogenes. Ważne jest, aby zidentyfikować i leczyć zapalenie gardła, aby zapobiec powikłaniom, takim jak na przykład gorączka reumatyczna.
Główne objawy: Główne objawy bakteryjnego zapalenia gardła to silny ból gardła, bolesne owrzodzenia szyi, trudności w połykaniu, utrata apetytu i wysoka gorączka. Poznaj inne objawy bakteryjnego zapalenia gardła.
Leczenie: Leczenie bakteryjnego zapalenia gardła przeprowadza się za pomocą antybiotyków przez około 10 dni, zgodnie z zaleceniami lekarza, oprócz leków, które pomagają zmniejszyć stan zapalny i złagodzić objawy.
2. Zapalenie migdałków
Zapalenie migdałków to zapalenie migdałków, czyli węzłów chłonnych znajdujących się w tylnej części gardła odpowiedzialnych za obronę organizmu przed infekcjami, wywoływanymi głównie przez bakterie z rodzaju Paciorkowiec, zazwyczaj Streptococcus pyogenes.
Główne objawy: zapalenie migdałków S. pyogenes powoduje ból gardła, trudności w połykaniu, utratę apetytu i gorączkę, a także obecność białych plam w gardle, co wskazuje na zapalenie wywołane przez bakterie. Oto jak rozpoznać bakteryjne zapalenie migdałków.
Leczenie: Zaleca się leczenie bakteryjnego zapalenia migdałków antybiotykami zgodnie z zaleceniem lekarza, przy czym przez większość czasu wskazane jest stosowanie penicyliny lub pochodnych. Ponadto jednym ze sposobów złagodzenia dyskomfortu spowodowanego zapaleniem migdałków jest na przykład płukanie gardła słoną wodą.
Zabieg usunięcia migdałków, zwany wycięciem migdałków, jest zalecany przez lekarza tylko w przypadku nawracającego stanu zapalnego, to znaczy, gdy dana osoba ma kilka epizodów bakteryjnego zapalenia migdałków w ciągu roku.
3. Liszajec
Liszajec to infekcja skóry wywołana przez bakterie, które naturalnie występują w skórze i drogach oddechowych, takie jak Streptococcus pyogenes, na przykład. Ta choroba jest wysoce zaraźliwa i występuje częściej u dzieci, dlatego ważne jest, aby jeśli dziecko wykazywało jakiekolwiek oznaki liszaja, przestało chodzić do szkoły i unikać przebywania w środowisku z wieloma osobami, aby uniknąć zakażenia większej liczby osób.
Główne objawy: Objawy liszajkowate zwykle pojawiają się z powodu osłabienia układu odpornościowego, co powoduje namnażanie się bakterii i pojawienie się małych, zlokalizowanych pęcherzy, zwykle na twarzy, które mogą pękać i pozostawiać czerwone ślady na skórze, oprócz tworzenia się strupy w kontuzji.
Leczenie: Leczenie liszajca odbywa się zgodnie z zaleceniami lekarza i zwykle wskazane jest nakładanie maści z antybiotykiem na miejsce rany 3 do 4 razy dziennie. Ważne jest, aby zabieg był wykonywany zgodnie z zaleceniami lekarza, aby zapobiec przedostawaniu się bakterii do krwiobiegu i innych narządów, a także zapobiegać zakażeniu większej liczby osób. Dowiedz się, jak odbywa się leczenie liszajca.
4. Erysipelas
Erysipelas to choroba zakaźna wywoływana przez bakterie Streptococcus pyogenes co jest częstsze u osób po 50 roku życia, osób z nadwagą i diabetyków. Róża jest uleczalna, gdy leczenie rozpoczyna się szybko zgodnie z zaleceniami lekarza ogólnego lub dermatologa.
Główne objawy: Róża charakteryzuje się pojawieniem się czerwonych ran na twarzy, rękach lub nogach, które są dość bolesne, a nieleczona może powodować nagromadzenie się ropy i obumieranie tkanek, oprócz sprzyjania wejściu S. pyogenes i inne bakterie w organizmie.
Leczenie: W leczeniu róży ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza pierwszego kontaktu lub dermatologa, a zwykle wskazane jest stosowanie antybiotyków, takich jak penicylina. Zobacz więcej o leczeniu różyczki.
5. Gorączka reumatyczna
Gorączka reumatyczna jest chorobą autoimmunologiczną, która może wystąpić w wyniku zakażenia Streptococcus pyogenes. Dzieje się tak, ponieważ w tej sytuacji przeciwciała wytwarzane przeciwko bakteriom mogą dotrzeć do innych narządów i wywołać stan zapalny w różnych tkankach organizmu. Dowiedz się, jak rozpoznać gorączkę reumatyczną.
Główne objawy: Głównymi objawami gorączki reumatycznej są bóle stawów, osłabienie mięśni, mimowolne ruchy oraz zmiany w sercu i zastawkach serca.
Leczenie: Jeśli dana osoba miała zapalenie gardła lub migdałków spowodowane przez S. pyogenes i nie zastosował odpowiedniego leczenia, możliwe jest, że bakterie mogą dalej krążyć, a jeśli jest predyspozycja, może rozwinąć się gorączka reumatyczna. Dlatego ważne jest, aby plik S. pyogenes leczonych benzetacylem we wstrzyknięciu, aby zapobiec rozwojowi tej choroby.
W potwierdzonych przypadkach gorączki reumatycznej lekarz rodzinny lub kardiolog może zalecić stosowanie antybiotyków i leków łagodzących objawy zapalenia, takich jak na przykład ibuprofen i prednizon. Ponadto ważne jest, aby podczas leczenia pić dużo płynów i mieć zbilansowaną dietę, aby można było szybciej dojść do siebie.
6. Martwicze zapalenie powięzi
Martwicze zapalenie powięzi jest rzadką, rozległą i szybko rozwijającą się infekcją, charakteryzującą się wnikaniem bakterii przez większość czasu Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenesw organizmie przez ranę, która szybko się rozprzestrzenia i prowadzi do martwicy tkanek.
Główne objawy: Główne objawy martwiczego zapalenia powięzi to wysoka gorączka, silny i miejscowy ból, obecność pęcherzy, nadmierne zmęczenie i pogorszenie wyglądu rany.
Leczenie: Jeśli dana osoba zdaje sobie sprawę, że uraz wymaga czasu, aby goić lub że jego wygląd z czasem się pogarsza, ważne jest, aby udać się do lekarza w celu zbadania przyczyny i ustalenia rozpoznania martwiczego zapalenia powięzi. Zwykle lekarz zaleca podawanie antybiotyków bezpośrednio do żyły, aby przyspieszyć eliminację odpowiedzialnych bakterii i tym samym uniknąć powikłań. W niektórych przypadkach może być konieczne chirurgiczne odwrócenie dotkniętej tkanki, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się bakterii.
7. Zespół wstrząsu toksycznego
Zespół wstrząsu toksycznego charakteryzuje się obecnością bakterii we krwi, które mogą stopniowo prowadzić do niewydolności narządów. Ten zespół jest zwykle związany z Staphylococcus aureusjednak nastąpił wzrost liczby przypadków zespołu wstrząsu toksycznego z powodu Streptococcus pyogenes.
Potwierdzenie zespołu wstrząsu toksycznego wg S. pyogenes Wykonywany jest na podstawie badania mikrobiologicznego, zwykle posiewu krwi, w którym poza oceną przedstawianych przez pacjenta objawów, takich jak niskie ciśnienie krwi, zmiany w nerkach, problemy z krzepnięciem krwi, problemy z wątrobą i martwicę układu krwionośnego, weryfikuje się obecność bakterii we krwi. na przykład tkaniny.
Główne objawy: Początkowe objawy zespołu wstrząsu toksycznego to gorączka, czerwone wysypki i niedociśnienie. Jeśli infekcja nie jest leczona, nadal może wystąpić niewydolność wielonarządowa, aw konsekwencji śmierć.
Leczenie: Najbardziej wskazane w zespole wstrząsu toksycznego jest zasięgnięcie porady lekarza rodzinnego lub choroby zakaźnej, aby leczenie można było rozpocząć jak najszybciej, ponieważ w ten sposób można wyeliminować bakterie i zapobiec niewydolności narządów.
Jak postawiono diagnozę
Diagnoza infekcji wg Streptococcus pyogenes jest to wykonywane przez lekarza na podstawie objawów przedmiotowych i podmiotowych przedstawionych przez osobę, oprócz badań laboratoryjnych. Główne badanie przeprowadzone w celu identyfikacji S. pyogenes to ASLO, czyli test na anty-streptolizynę O, którego celem jest identyfikacja przeciwciał wytwarzanych przez organizm przeciwko tej bakterii.
Badanie jest proste i powinno być wykonywane na czczo przez 4 do 8 godzin w zależności od zalecenia lekarza lub laboratorium. Dowiedz się, jak wygląda egzamin ASLO.