Zawartość
Do najczęściej stosowanych metod leczenia zespołu Guillain-Barré należą dożylne podanie immunoglobulin lub przeprowadzanie terapeutycznych sesji plazmaferezy, które choć nie są w stanie wyleczyć choroby, pomagają złagodzić objawy i przyspieszyć powrót do zdrowia.
Zabiegi te są zwykle inicjowane na Oddziałach Intensywnej Terapii, gdy pacjent jest hospitalizowany i mają na celu zmniejszenie ilości przeciwciał we krwi, zapobiegając w ten sposób powodowaniu uszkodzenia nerwów i pogorszeniu stopnia rozwoju choroby.
Oba rodzaje leczenia mają taką samą skuteczność w łagodzeniu objawów i wyzdrowieniu pacjenta, jednak stosowanie immunoglobuliny jest łatwiejsze do wykonania i ma mniej skutków ubocznych niż terapeutyczna plazmafereza. W przypadku podejrzenia wystąpienia tego zespołu zaleca się konsultację z neurologiem w celu potwierdzenia rozpoznania, a następnie skierowanie na inne specjalności.
1. Plazmafereza lecznicza
Plazmafereza to rodzaj leczenia polegający na filtrowaniu krwi w celu usunięcia nadmiaru substancji mogących powodować chorobę. W przypadku zespołu Guillain-Barré plazmafereza jest wykonywana w celu usunięcia nadmiaru przeciwciał, które działają przeciwko obwodowemu układowi nerwowemu i wywołują objawy choroby.
Przefiltrowana krew wraca następnie do organizmu, który jest stymulowany do produkcji zdrowych przeciwciał, łagodząc w ten sposób objawy choroby. Dowiedz się, jak odbywa się plazmafereza.
2. Terapeutyczna immunoglobulina
Leczenie immunoglobulinami polega na wstrzyknięciu zdrowych przeciwciał bezpośrednio do żyły, które działają przeciwko przeciwciałom wywołującym chorobę. Zatem leczenie immunoglobulinami staje się skuteczne, ponieważ sprzyja niszczeniu przeciwciał, które działają przeciwko układowi nerwowemu, łagodząc objawy.
3. Leczenie fizjoterapeutyczne
Fizjoterapia jest ważna w zespole Guillain-Barré, ponieważ wspomaga regenerację funkcji mięśni i układu oddechowego, poprawiając jakość życia osoby. Ważne jest, aby fizjoterapia była utrzymywana przez długi czas, aż pacjent odzyska maksymalną wydolność.
Towarzyszenie fizjoterapeucie w codziennych ćwiczeniach wykonywanych z pacjentem jest niezbędne w celu pobudzenia ruchu stawów, poprawy zakresu ruchu stawów, utrzymania siły mięśniowej oraz zapobiegania powikłaniom oddechowym i krążeniowym. Ponieważ dla większości pacjentów głównym celem jest powrót do samotnego chodzenia.
Przy przyjęciu pacjenta na OIT można podłączyć do niego aparat oddechowy iw tym przypadku fizjoterapeuta jest również ważny dla zapewnienia niezbędnego natlenienia, ale po wypisie ze szpitala leczenie fizjoterapeutyczne może być kontynuowane przez 1 rok lub dłużej, w zależności od postęp dokonany przez pacjenta.
Główne powikłania leczenia
Leczenie należy kontynuować, dopóki lekarz nie zaleci inaczej, jednak mogą wystąpić komplikacje związane z leczeniem, o których należy powiadomić lekarza.
Na przykład w przypadku leczenia immunoglobulinami dożylnymi, do częstych powikłań należą bóle głowy, bóle mięśni, dreszcze, gorączka, nudności, drżenie, nadmierne zmęczenie i wymioty. Najpoważniejszymi powikłaniami, jakkolwiek trudnymi do wystąpienia, są na przykład niewydolność nerek, zawał i tworzenie się skrzepów.
W przypadku plazmaferezy może wystąpić spadek ciśnienia krwi, zmiana częstości akcji serca, gorączka, zawroty głowy, większa szansa na infekcje i spadek poziomu wapnia. Do najpoważniejszych powikłań należą krwotok, zakażenie uogólnione, tworzenie się skrzepów i gromadzenie się powietrza w błonach płucnych, jednak komplikacje te są trudniejsze do zaistnienia.
Zwykle powikłania te leczy się lekami, środkami przeciwbólowymi i przeciwwymiotnymi np. W celu złagodzenia gorączki i chęci wymiotów i ważne jest, aby poinformować lekarza o występujących objawach.
Oznaki poprawy
Oznaki poprawy w zespole Guillain-Barré zaczynają się pojawiać po około 3 tygodniach od rozpoczęcia leczenia, jednak większość pacjentów odzyskuje kontrolę nad swoimi ruchami dopiero po 6 miesiącach.
Oznaki pogorszenia
Objawy nasilenia zespołu Guillaina-Barrégo pojawiają się około 2 tygodnie po wystąpieniu pierwszych objawów choroby i obejmują na przykład trudności w oddychaniu, nagłe zmiany ciśnienia krwi i nietrzymanie moczu oraz występują, gdy leczenie nie jest wykonane prawidłowo poprawny.