Zawartość
Choroba mitochondrialna nie ma lekarstwa, ponieważ jest to zmiana genetyczna, w której komórki dotkniętych miejsc nie mogą przetrwać, ponieważ mitochondria, które są odpowiedzialne za wsparcie energetyczne i przetrwanie komórek, nie działają prawidłowo, powodując nieprawidłowe działanie dotkniętych narządów , takich jak mózg, oczy lub mięśnie, które mogą na przykład powodować ślepotę lub upośledzenie umysłowe.
W zależności od przypadku genetyk może przepisać suplementy witaminowe lub określone leki na każdy objaw dysfunkcji mitochondriów.
Co zrobić, aby zakończyć leczenie
Istnieje kilka prostych środków ostrożności, które uzupełniają leczenie i łagodzą objawy dysfunkcji mitochondriów, takie jak:
- Unikaj postu dłuższego niż 8 godzin: pacjenci z chorobami metabolicznymi, takimi jak choroba mitochondrialna, powinni unikać zbyt długiego pozostawania bez jedzenia, nawet w nocy zaleca się przed rozpoczęciem posiłku przekąskę bogatą w węglowodany złożone, np. Chleb i masło orzechowe. spanie;
- Nie narażaj się na zimno: kontrola temperatury ciała jest zmieniona w chorobie mitochondrialnej, dlatego ważne jest, aby unikać utraty ciepła w bardzo zimne dni, zakrywając odsłonięte części ciała odpowiednią odzieżą;
- Zmniejsz spożycie tłuszczów w pożywieniu: choroba metaboliczna zmniejsza spalanie tłuszczów, co może powodować odkładanie się tkanki tłuszczowej. Dlatego ważne jest, aby ograniczyć spożycie tłustych posiłków przygotowanych na bazie oleju i masła, a także np. Żółtych serów. Oto przykład diety niskotłuszczowej: Dieta na tłuszcz w wątrobie.
- Ogranicz spożycie pokarmów zawierających witaminę C: np. Pomarańczy, truskawek lub kiwi, w posiłkach z dużą zawartością żelaza, takich jak czerwone mięso, ponieważ nadmiar żelaza może uszkodzić mitochondria. Więcej informacji na temat tych produktów można znaleźć na stronie: Pokarmy bogate w witaminę C.
- Unikaj spożywania ajinomoto: jest ono zwykle obecne w żywności przemysłowej, takiej jak na przykład chipsy ziemniaczane i zupy w proszku lub w puszkach. Ajinomoto może być również znany jako glutaminian sodu, dlatego zaleca się czytanie etykiet żywności. Zobacz inne potrawy zawierające tę substancję w: Ajinomoto.
Jednak te środki ostrożności nie zastępują leczenia przepisanego przez lekarza, niezbędnego do prawidłowego przyjmowania leków przepisanych przez lekarza, którymi mogą być leki przeciwpadaczkowe, takie jak Diazepam lub Karbamazepina, na przykład w celu zapobieżenia pojawieniu się drgawek.
Objawy choroby mitochondrialnej
Objawy choroby mitochondrialnej zależą od dotkniętych chorobą miejsc ciała, z których najczęstsze to:
Objawy choroby mitochondrialnej w mózgu
- Opóźnienie rozwoju;
- Upośledzenie umysłowe;
- Padaczka;
- Autyzm;
- Częste migreny;
- Niepoczytalność.
Objawy choroby mitochondrialnej mięśni
- Nadmierne zmęczenie;
- Ból w mięśniach;
- Częste skurcze;
- Zespół jelita drażliwego.
Objawy choroby mitochondrialnej oczu
- Zmniejszona zdolność widzenia;
- Zez;
- Ślepota.
Ponadto mogą również pojawić się inne objawy, takie jak trudności z przybieraniem na wadze, wymioty, niski wzrost i poważne problemy z niektórymi narządami, takimi jak na przykład serce, wątroba, nerki i trzustka.
Objawy choroby mitochondrialnej mogą pojawić się u dorosłych lub wkrótce po urodzeniu, gdyż zwykle jest to choroba genetyczna, która w czasie ciąży przechodzi z matki na dziecko, będąc dziedziczeniem po matce. Tak więc, gdy kobieta ma chorobę mitochondrialną i chce zajść w ciążę, powinna skorzystać z poradnictwa genetycznego.
Diagnostyka chorób mitochondrialnych
Aby zdiagnozować chorobę mitochondrialną, genetyk musi wykonać określone badania krwi, takie jak np. Enzymy wątrobowe, mleczan, pirogronian lub ilość aminokwasów w osoczu, oprócz wykonania biopsji mięśnia i tomografii komputerowej w celu wyeliminowania innych możliwych problemów zdrowotnych. które mogą powodować pojawienie się objawów.